Mijn naam is Eelco Driel en ik werk als Technical Consultant bij Proact. Soms werk je als Technical Consultant weken achter elkaar thuis en zit je op je zolderkamertje te zweten om al je werkzaamheden gedaan te krijgen, maar van tijd tot tijd werk je ook wel eens op locatie bij klanten. En in sommige gevallen zitten daar unieke klussen tussen op wel heel bijzondere locaties. Dit is zo’n geval en ik vertel jullie er graag over!
Bij onze trouwe klant Heerema Marine Contracters draaien wereldwijd verschillende kantoorautomatiseringen die bestaan uit servers, storage, netwerk en OS’en. Zulke locaties bestaan normaal gesproken uit kantoorgebouwen, maar onze klant Heerema heeft ook een aantal mobiele locaties, in de vorm van schepen (vessels) die de wereld rondvaren. Aangezien deze locaties niet altijd een verbinding met het vaste land hebben, zijn deze vessels volledig zelfvoorzienend qua automatisering.
Het afgelopen jaar heeft Heerema voor een aantal vessel locaties (Balder, Sleipnir en Thialf) wederom een refresh gedaan van hun storagesystemen. Van tevoren heb ik daarvoor samen met Heerema eerst deze NetApp MetroClusters voorbereid op het hoofdkantoor in Leiden om er zeker van te zijn dat alles naar behoren functioneerde. Daarnaast was alles al dusdanig ingericht dat de rest van de werkzaamheden enkel het op locatie neerzetten was, het aansluiten van de ‘touwtjes’ en de boel opstarten.
Vervolgens werden als eerste de locaties Balder (Curaçao) en Thialf (Stavanger, Noorwegen) afgestuurd en door de mensen van Heerema zelf op locatie neergezet en aangesloten. Daarna konden de mensen van Heerema en ik de nieuwe systemen in productie nemen.
Voor de locatie Sleipnir was het de bedoeling dat ik ondersteuning op locatie zou bieden op het moment dat deze vessel in Nederland (Calandkanaal) zou aankomen. Op deze locatie was ik zelf nog niet eerder geweest.
Bosiet
Voordat je op een drijvende locatie van Heerema mag komen moet je eerst een offshore certificering hebben, genaamd: “Basic Offshore Safety Induction & Emergency Training (BOSIET)”. Sinds 8 jaar heb ik deze certificering en deze ook netjes elke 4 jaar verlengd. Deze cursus bestaat uit een stuk theorie, maar ook een groot stuk praktijk.
Zo moet je met verschillende typen brandblussers verschillende branden blussen en leer je onder andere hoe je uit een helikopter moet ontsnappen die onder water zit mocht het geval zich voordoen dat je met een helikopter naar de locatie gebracht moet worden en deze om wat voor reden dan ook neerstort. Dit maakt het allemaal toch wel spannend!
De reis
Normaal gesproken worden de vervangingen uitgevoerd bij de aanlegsteiger van Heerema in het Calandkanaal onder Rotterdam. Echter, de tijd dat de Sleipnir begin mei hier aangemeerd lag was dermate kort dat we niet in die tijd onze acties konden uitvoeren. Daarop kreeg ik vanuit Heerema een belletje met de vraag of ik mee kon gaan naar Stavanger in Noorwegen om daar de werkzaamheden uit gaan voeren. Deze gave kans heb ik uiteraard niet aan mij voorbij laten gaan.
De reis naar de Sleipnir toe was al een hele ervaring op zich. Na een voorspoedige vlucht, waarbij ik Seipnir al kon bewonderen vanuit de lucht begonnen we aan het laatste stukje van de reis. In Noorwegen liggen de vessels van Heerema namelijk niet aan de kade, dus moesten we naar een haven gebracht worden om vervolgens, helaas niet met de helikopter, naar de Sleipnir toegebracht te worden. Na een korte tocht doemde de Sleipnir in vol ornaat op.
Normaal gesproken kun je via een loopbrug/lift aan boord komen van de vessels. Echter, omdat de Sleipnir midden op het water lag, word je met bagage en al via een “crew basket” aan boord gehesen. Je moet dus ook geen hoogtevrees hebben. Gelukkig waaide het niet heel erg hard en kwamen we alemaal veilig aan boord.
Veiligheid is een zeer belangrijk onderdeel binnen Heerema. Ze hameren erop dat alles veilig gebeurt. Vandaar dat je ook verplicht bent om een safety briefing bij te wonen om het moment dat je aan boord komt. Hierin leggen ze uit hoe je je moet gedragen en wat er moet gebeuren als er een onveilige situatie optreedt. Daarbij laten ze bijvoorbeeld ook zien waar de eventueel benodigde reddingsboten liggen.
De accomodatie
De Sleipnir zelf is heel luxueus. Het is aan alles te merken dat deze vessel pas in 2019 officieel te water is gegaan, alles is nog nieuw.
Op het vessel verbleef ik een eigen hut, een soort kleine hotelkamer met eigen faciliteiten. Omdat we weinig tijd hadden om onze werkzaamheden uit te voeren heb ik deze (vooral in het begin) weinig gezien, maar er was altijd een plek om tot rust te komen.
Op alle vessels is het eten heel goed geregeld. Op vaste momenten van de dag kun je allerlei lekkere dingen eten. Ze hebben zowel een Europese keuken als een Aziatische keuken, dus het eten is lekker gevarieerd.
Het werk
Er moesten uiteraard ook nog werkzaamheden uitgevoerd worden. Doordat we een vroege vlucht hadden vanuit Schiphol waren we rond de middag aan boord van de Sleipnir. De NetApp apparatuur was al netjes naar de juiste zalen gebracht, waardoor wij direct aan de slag konden gaan de opbouw.
Tegen het einde van de middag hadden we op beide zalen alles ingebouwd en aangesloten en konden we beginnen met de migratie van alle data van de bestaande NetApp omgeving. Door de beperkte hoeveelheid data die gekopieerd moest worden had ik verwacht dat we dat in een aantal uurtjes wel voor elkaar zouden krijgen.
Echter, had ik hierbij geen rekening gehouden dat de disken op de bestaande NetApp tegen hun limieten liepen, wat het proces helaas vertraagde. Om half 12 in de eerste nacht hebben we besloten om even de boel de boel te laten en naar bed te gaan.
De volgende ochtend waren we al vroeg wakker en hadden we vrij snel de bottlenecks gevonden wat voor de zware belasting van de disken zorgde. Dit had uiteindelijk als gevolg dat we toch alle data diezelfde dag nog konden overzetten naar de nieuwe NetApp hardware.
De laatste volledige dag konden we daardoor dus uiteindelijk de oude hardware uit het rack verwijderen en de nieuwe hardware op de oorspronkelijke plaats ophangen.
De omgeving
Doordat de werkzaamheden uiteindelijk voorspoedig gingen was er tussendoor ook tijd om rond te kijken op de Sleipnir. Ze waren op het moment dat wij onze werkzaamheden aan het uitvoeren waren niet in productie, maar wel al wat voorbereidingen aan het treffen voor werkzaamheden die kort na ons verblijven zouden gaan beginnen, namelijk het plaatsen van een aantal offshore windmolens op de Noordzee.
In totaal staan er twee grote hijskranen op de Sleipnir die elk 10.000 ton kunnen tillen. Daarnaast hebben ze op het dek ook een mobiele hijskraan staan die over het dek heen kan rijden en een hijskraan die onder andere de crew basket optilt. In de nacht was alles mooi verlicht.
Al met al was het dus een hele mooie belevenis om het reilen en zeilen een keertje off-shore mee te maken. Én nu heb ik eindelijk een keer mijn BOSIET certificering in het echt kunnen gebruiken.
